اریش آلفرد هارتمان ( ۱۹۲۲ – ۱۹۹۳ ) خلبان تکخال نیروی هوایی آلمان یا لوفت وافه بود. در دوران جنگ جهانی دوم وی دارای بالاترین رکورد پیروزی در نبرد هوایی شد و از این رو به قهرمانی در تاریخ هوانوردی تبدیل شد. وی پس از شکست آلمان در جنگ جهانی دوم به دست ارتش سرخ شوروی اسیر شد و پس از گذراندن دوران اسارت به کشورش بازگشت و مجدداً به نیروی هوایی آلمان پیوست و تا آخر عمر در آن رسته خدمت کرد.
شهرت هارتمن تا جایی ادامه یافت که حتی روسها برای سر او جایزه هم تعیین کرده بودند و او را هیولای سیاه نامیدند و بهترین خلبانهایشان را برای شکار هواپیماهای هارتمن و کشتن او فرستادند. هارتمن به دریافت درجههای زیادی که لیاقت آنها را نیز داشت نائل آمد و حتی درجهٔ کاپیتانی که کسب آن بسیار دشوار مینمود را نیز دریافت کرد. او حتی نشان صلیب شوالیه را که بالاترین درجه نظامی آلمان بعد از هیتلر بود را نیز دریافت کرد، نشانی که از سال ۱۹۳۹ تنها ۲۷ نفر از ارتش آلمان نازی موفق به دریافت آن شده بودند. او به عنوان قهرمان جنگ جهانی هم نشان افتخاری دریافت کرد که فقط ۱۲ نفر از جمله هانس اولریش رودل، خلبان بمبافکن استوکا دایور که بیش از پانصد تانک روسی را نابود کرده بود آن نشان را دریافت کردند. در اواخر جنگ جهانی دوم، هارتمن با شاهکار آلمانیها، یعنی هواپیمای مسراشمیت امئی ۲۶۲، نخستین جنگنده جت جهان هم پرواز کرد، اما دوباره با باف ۱۰۹ به خدمت ادامه داد.